To jest jeden z lepszych bollywodzkich filmów jaki widziałam. Te liryczne rozmowy, cudowne sceny tańca (Des rangila), cudowne piosenki (podobała mi się każda!), wzruszające fragmenty z Rehanem i Zooni (Dekho na), wspaniała Kajol. Praktycznie wszystko byłoby cacy.
Gdyby nie dwie sceny, które wkurzyły mnie do głębi: pościg za Rehanem (totalnie amerykański kicz) i sceni gdy Zooni zdejmowano po operacji opatrunki - kto ma full make-up prosto ze stołu operacyjnego?

Ale ogólnie mi się podobał.