"Andhadhun" to kolejny dowód na to, że Bollywood to nie tylko kolorowe musicale. Pomysł wyjściowy jak i kolejne nie tyle zwroty akcji co sytuacje, w których znajduje się protagonista są świetne. (Spojler) Młody pianista udając niewidomego wykorzystuje ludzi nierzadko mając przy tym niezły ubaw. Niespodziewanie znajduje pracę i dziewczynę. Gdy wydaje się, że jest gotów zdradzić prawdę o sobie zostaje światkiem morderstwa i tylko jako niewidomy może ujść z życiem (koniec spojlerów). Z dalszym rozwojem akcji pojawiają się kolejne równie intrygujące wydarzenia stawiające bohatera przed coraz trudniejszymi wyborami. Cała intryga mimo pojawiających się momentami niedoskonałości dzięki zmyślnemu zakończeniu zostaje wzięta w cudzysłów i pozostawia widzowi pole na interpretacje. Wydarzenia z "Andhadhun" śledzi się z niecierpliwością i wypiekami na twarzy. Duża w tym zasługa odtwórcy głównej roli, którego nie da się nie polubić. Jest on zabawny i przyjazny. Dla pasjonatów kinematografii indyjskiej niewątpliwym smaczkiem będą liczne nawiązania do filmów z lat 70. "Andhadhun" to nie tylko dobra rozrywka, to także obraz poruszający ważne tematy takie jak niepełnosprawność, handel ludźmi itp.